Limburgse Nieuwjaarsfeest N-VA Succes!

Een succesvol Limburgs N-VA Nieuwjaarsfeest ! Wij delen graag de volledige speech van Zuhal Demir, als ook foto's van enkele N-VA leden die uit Zonhoven aanwezig waren!

Goedemiddag,
Ik zou het met jullie vanmiddag even willen hebben over de verkiezingen over een kleine 5 maanden. En dan wil ik het niet hebben over wij zijn de goei en de anderen zijn maar prutsers. Het is het voorrecht van de kiezer om de prutsers van de goei te onderscheiden.
Ik wil het hebben over de keuzes waar we voor staan. Over de keuze die wij als partij maken en de keuzes die anderen maken. En dan vertrek je best vanuit de realiteit van dit land. Je hoeft echt geen deel uit te maken van de oppositie om te zeggen dat dit land volledig vast zit en Vivaldi niet werkt. Je kan het gewoon aan alle partijen van de regering zelf vragen. Sterker nog, het is ze gevraagd op het eerste voorzittersdebat van dit jaar bij Voka. Alle, zonder uitzondering, Vlaamse vivaldipartijen beoordeelden hun eigen werk van de voorbije drie jaar als ‘niet voor herhaling vatbaar’. Ze wilden geen nieuwe Vivaldi regering. En daarbij verwezen ze naar te veel partijen, de ambetante George-Louis Bouchez, te veel Vlaamse-Waalse tegenstellingen en onwerkbare structuren. Niet één van die partijen durfde publiek te zeggen dat ze verantwoordelijk wilden zijn voor Vivaldi 2. Het was een zeldzaam moment van oprechtheid. Van moegestreden zijn voor hun Belgische droom die maar niet te pakken kregen. Omwille van de realiteit.
Premier De Croo excuseerde zich zelfs in de zomer van 23 in alle kranten voor het parcours dat hij met zijn Vivaldi had gelopen. “Dit was niet wat ik voor ogen had, toen ik er aan begon”. Zijn letterlijke woorden.
En dus staan we vandaag voor keuzes. Voor de Vlaming zijn er op de politieke markt drie keuzes die je kan kopen.
De eerste keuze is die van meer van hetzelfde. Dat is een beetje raar maar de Vivaldi partijen die in september geen herhaling wilden van Vivaldi en Vivaldi naar de geschiedenis wilden verwijzen, slaan zich nu op de borst dat ze schitterend werk geleverd hebben. Ze hebben alle zelfkritiek van nauwelijks 5 maand geleden overboord gegooid. Plots heeft Vivaldi het niet zo slecht gedaan. Integendeel, ze hebben het schitterend gedaan. Het maakt niet uit dat alle parameters het tegendeel vertellen. Dat ons land objectief in zeer zware problemen zit. De Open VLD ontkent dat gewoon en noemt objectieve analyses ‘het land slecht praten’. CD&V klampt zich nu koortsachtig vast aan het Waalse broertje van ‘les engagés’ om straks iets minder de pineut te zijn in Vivaldi 2. Vooruit moet nog steeds maar eens bewijzen dat het niet doet wat de PS wil als puntje bij paaltje komt. En Groen? Tja, Groen. Die zijn er ook.
De problemen van te veel partijen, te veel Vlaams-Waalse tegenstelingen, onwerkbare staatsstructuren en George-Louis Bouchez. Die zijn er nog steeds. Maar op dat ene eerlijke moment in september na, wordt het niet meer herhaald.
Alle gaten in de romp van de Belgische boot zijn er nog. Maar de kapiteins hebben ze zich een proper kostuum aangedaan en elk een eigen roer gekocht. Ze zeggen het allemaal: we willen zo snel mogelijk een nieuwe regering vormen.
En dan is er keuze twee. Die van Vlaams Belang en de PVDA. Zij maken wel de analyse dat de boot niet vaart zoals het zou moeten. De PVDA wil de boot enteren en naar China varen. Vlaams Belang wil de boot opblazen en zien waar de brokstukken neerkomen. Er zal wel genoeg wrakhout zijn om een eigen boot te maken als we maar genoeg mensen overboord duwen. Daar is geen plan voor. Er is alleen de terechte woede voor de manier waarop ons land geleid wordt. Ik deel die woede. Veel Vlamingen delen die woede. Maar ook woede heeft een plan nodig. Vooral woede heeft een plan nodig. Geen holle slogans. Niet het negeren van de realiteit, net zoals de Vivaldi partijen doen. De vraag is niet of we met Vlaams Belang een regering willen vormen? De vraag is of Vlaams Belang de realiteit wil zien voor ze aan de onderhandelingstafel komt. Hun antwoord is duidelijk: nee! Woede is een drijfveer die ik aanvaard. Ik heb daar zelf ook een beetje last van, moet ik toegeven. Maar het moet ergens toe leiden.
En dan is er keuze 3. De keuze van de N-VA. We zien de gaten in de romp van de boot. Te veel partijen, te veel Vlaams-Waalse tegenstelingen, onwerkbare staatsstructuren en die arme George-Louis Bouchez.
En we hebben geprobeerd om die boot varend te krijgen. Met beperkt succes. U gaat mij niet horen beweren dat de Zweedse regering waar ik zelf deel van uitmaakte een triomftocht was. Maar het was het best wat we konden doen, zonder de gaten te herstellen.
Die fout willen we vandaag niet meer maken. Die gaten moeten dicht voor om het even welke regeringsboot kan vertrekken. Dat besef, los van alle ideologieën en toekomstplannen, is wat van de N-VA vandaag de beste keuze maakt.
Om in dit land te weten wie welke bevoegdheid heeft, zijn er experts nodig. En die experts zijn het na intensieve studie, oneens met elkaar. Zes staatshervormingen hebben van een slecht functionerend land een slechter functionerend land gemaakt. Het werkt niet.
Om in dit land een federale regering te bouwen moet je de grootste gemene deler maken van twee democratieën die in ieder opzicht mekaars tegengestelde zijn. Politiek, economisch, maatschappelijk. Het werkt niet.
Om een meerderheid te vormen in een federale regering, moeten al die tegenstellingen in één regering zitten. Elk met een eigen openlijke en verborgen agenda. Het werkt niet.
De staatsschuld van de ene is uiteindelijk de staatsschuld van de andere. Politieke verantwoordelijkheid voor morgen is mogelijk, maar het is absoluut geen vereiste om aan politiek te doen. Het werkt niet.
George-Louis Bouchez…we gaan die mens gerust laten.
We moeten nu eerst die stap naar confederalisme zetten voor we aan regeringen denken. Iedere andere formule is de herhaling van Vivaldi. Ongeacht welke partijen in die regering zitten. Het resultaat zal Vivaldi zijn.
En ik ben ervan overtuigd dat we andere partijen daarvan kunnen overtuigen . CD&V en Open VLD hebben ooit die analyses gemaakt. Ze hebben het ooit opgenomen in hun programma’s. Met een sterke N-VA zullen zij dat standpunt herontdekken. Confederalisme is geen stilstand. Het is de eerste voorwaarde voor verandering en vooruitgang.
En waar zijn wij, Vlamingen, eigenlijk bang voor? Wat is er fout met vertrouwen op eigen kracht? Wat is er fout aan eigen beslissingen nemen, zonder een andere democratie waar we nul vat op hebben, in die beslissingen mee te nemen? Het is een vraag die ik aan alle Vlamingen durf stellen… Waar zijn we bang voor? Leven we al zolang in een Belgische logica dat we een heldere democratische logica vrezen?
Nee toch?
Het enige waar we bang voor moeten zijn, is onszelf. Het enige waar we op moeten vertrouwen is onszelf.
Dat is de boodschap die ik vandaag wil brengen. Dat is de keuze die we met de N-VA willen brengen.
Meer moed
Meer democratie
Meer Vlaanderen!

Zuhal Demir.